هزاران در گیج به هم خورد
تا من
در انتهای دهلیز بی دریچه
خواب هایم را به سندان درد کوبیدم
هزاران بار این دیوارهای گچی
فروریخت
تا
پیکر مسموم آرزو هایم را
ته دسمالی ازچشم های باران
روی گونه حافظه زمان
تکان دادم
هزاران بار گونه های باران خیسم کرد
تا دانستم
برای باروری خاک
همیشه باید ابری
سینه وسوسه های مرا خیس کند
هزاران رنگ روی دستانم یخ زد
تا
دانستم
نگارگری فریاد مرا
پیش از خستگی نور
روی نقطه به نقطه لحظه نقش کرده
گونه های سنگی کوچه، یخ زدگی کودکی بی نام را چشیدند
تا دانستم
همیشه تکه نانی از دهان کودکی یتیم
می افتد
تا
خواب دشت های آلوده تعبیر می شود
هزاران سیب بر درخت همسایه گندید
تا دانستم
باید دوباره از ریشه های ترش سکوتم
خواب دیگری را
روی سرگیجی قارچ های تنم تف کنم
**
کسی می گوید
اگر چه
در برگ برگ این بیشه کرمی خوابیده
اما سایه های تیره
به شقایق های صبح نزدیک ترند..........
خواب دشت‌های آلوده .....
tres bien .bravo.
...
که آن جا
تو را
کسی به انتظار نیست...!
که آن جا
جنبش شاید
اما جمنده یی در کار نیست...!
~~~~~
حضرت عشق به روز شد....
منتظرم
!
فعلا....
---------- یا حق ! ----------
سلام
خانومی
شعرهات خیلی قشنگه یه دنیا احساس رو توی تک تک خط ها میشه حس کرد
موفق باشی و شاد
سلام ... مدتی مدیده که نیومدم اینجا .... شعر سپید ... نود و هشت درصد حدس می زنم مال خودتن شعرا ... چند تا سوال فنی خانم شاعر!!! هر کدوم از شعرهات چه قدر وقت می برند واسه نوشته شدن؟؟؟ فاصله ی شعریت چه قدره؟؟ یعنی بین دوتا شعر معمولاً چه قدر فاصله ی زمانی هست؟؟؟ شعر سپید ... وزن ... ریتم ... آهنگ ... شعر بدون اینها جمله ی احساسیه ... نه؟
... پایان راهی در کار نیست ... صرفاً جهت آگاهی از سرعت نوشته شدن اشعار سپید و مقایسه اش با اشعار معاصر و نو سوالها رو پرسیدم ... اگر ناراحت شدید یا احساس کردید به شما توهین شده ... عذر می خوام!!!
نوشته های زیبایی دارید و خوب نوشتید از مشا دعوت میکنم به وبلاگ منم یه سر کوچیک بزنید ممنون میشم راستی از شما یه راهنمایی هم میخواستم البته اگه زحمتی نیست
برای دیگر ننوشتن اندکی زود نبود؟