تمام توشه ام

تکه های بغضی است که گوشه چشمانم

در مشتی اشک ترا نقاشی می کنند

  این بار که باران بارید

 گونه هایم ترک خورد

 مثل آبی چشمان کبوتران بوسه ات  که...

 

من تمام هستی ام را

به  ترنم بوسه های برفی ات   

 راهی می کنم

 ......

تا آُسمان راهی نیست

 

 و تا برف سال بعد....

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد